Custom Search
Thursday, July 30, 2009
Saturday, February 21, 2009
கந்த சஷ்டி கவசம்
------------------------
தேவராய சுவாமிகள் அருளியது.
காப்பு
துதிப்போர்க்கு வல்வினை போம்; துன்பம்போம்; நெஞ்சில்
பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக்-கதித்தோங்கும்
நிஷ்டையுங் கைகூடும், நிமலரருள் கந்தர்
சஷ்டி கவசம் தனை.
அமர ரிடர்தீர அமரம் புரிந்த
குமரனடி நெஞ்சே குறி.
நூல்
சஷ்டியை நோக்கச் சரவண பவனார்
சிஷ்டருக் குதவும் செங்கதிர் வேலோன்
பாதம் இரண்டில் பன்மணிச் சதங்கை
கீதம் பாடக் கிண்கிணி யாட
மையல் நடனஞ்செய்யும் மயில்வா கனனார்
கையில் வேலால் எனைக் காக்கவென் றுவந்து
வரவர வேலா யுதனார் வருக
வருக வருக மயிலோன் வருக
இந்திரன் முதலா எண்டிசை போற்ற
மந்திர வடிவேல் வருக வருக!
வாசவன் மருகா வருக வருக
நேசக் குறமகள் நினைவோன் வருக
ஆறுமுகம் படைத்த ஐயா வருக
நீறிடும் வேலவன் நித்தம் வருக
சிரகிரி வேலவன் சீக்கிரம் வருக!
சரவண பவனார் சடுதியில் வருக
ரவண பவச ர ர ர ர ர ர ர
ரிவண பவச ரி ரி ரி ரி ரி ரி ரி
விநபவ சரவண வீரா நமோநம
நிபவ சரவண நிறநிற நிறென
வசுர வணப வருக வருக
அசுரர் குடிகெடுத்த ஐயா வருக
என்னை ஆளும் இளையோன் கையில்
பன்னிரண் டாயுதம் பாசாங் குசமும்
பரந்த விழிகள் பன்னிரண் டிலங்க
விரைந்தெனைக் காக்க வேலோன் வருக
ஐயும் கிலியும் அடைவுடன் சவ்வும்
உய்யொளி சௌவும் உயிரைங் கிலியும்
கிலியுஞ் சௌவும் கிளரொளி யையும்
நிலைபெற் றென்முன் நித்தமும் ஒளிரும்
சண்முகன் நீயும் தனியொளி யொவ்வும்
குண்டலி யாஞ்சிவ குகன் தினம் வருக!
ஆறு முகமும் அணிமுடி ஆறும்
நீறிடு நெற்றியில் நீண்ட புருவமும்
பன்னிரு கண்ணும் பவளச்செவ் வாயும்
நன்னெறி நெற்றியில் நவமணிச் சுட்டியும்
ஈராறு செவியில் இலகுகுண் டலமும்
ஆறிரு திண்புயத் தழகிய மார்பில்
பல்பூ ஷணமும் பதக்கமும் தரித்து
நன்மணி பூண்ட நவரத்ன மாலையும்
முப்புரி நூலும் முத்தணி மார்பும்
செப்பழ குடைய திருவயி றுந்தியும்
துவண்ட மருங்கில் சுடரொளிப் பட்டும்
நவரத்தினம் பதித்த நற்சீ ராவும்
இருதொடை யழகும் இணைமுழந் தாளும்
திருவடி யதனில் சிலம்பொலி முழங்க
செககண செககண செககண செகண
மொகமொக மொகமொக மொகமொக மொகென
நகநக நகநக நகநக நகென
டிகுகுண டிகுடிகு டிகுகுண டிகுண
ரரரர ரரரர ரரரர ரரர
ரிரிரிரி ரிரிரிரி ரிரிரிரி ரிரிரி
டுடுடுடு டுடுடுடு டுடுடுடு டுடுடு
டகுடகு டிகுடிகு டங்கு டிங்குகு
விந்து விந்து மயிலோன் விந்து
முந்து முந்து முருகவேள் முந்து
என்றனை யாளும் ஏரகச் செல்வ
மைந்தன் வேண்டும் வரமகிழ்ந் துதவும்
லாலா லாலா லாலா வேசமும்
லீலா லீலா லீலா வினோ தனென்று
உன் திருவடியை உறுதியென் றெண்ணும்
எந்தலை வைத்துன் இணையடி காக்க
என்னுயிர்க் குயிராம் இறைவன் காக்க
பன்னிரு விழியால் பாலனைக் காக்க
அடியேன் வதனம் அழகுவேல் காக்க
பொடிபுனை நெற்றியைப் புனிதவேல் காக்க
கதிர்வேல் இரண்டும் கண்ணினைக் காக்க
விதிசெவி இரண்டும் வேலவர் காக்க
நாசிகளி ரண்டும் நல்வேல் காக்க
பேசிய வாய்தனைப் பெருவேல் காக்க
முப்பத் திருபல் முனைவேல் காக்க
செப்பிய நாவைச் செவ்வேல் காக்க
கன்னமி ரண்டும் கதிர்வேல் காக்க
என்னிளங் கழுத்தை இனியவேல் காக்க
மார்பை ரத்ன வடிவேல் காக்க
சேரிள முலைமார் திருவேல் காக்க
வடிவே லிருதோள் வளம்பெறக் காக்க
பிடரிக ளிடண்டும் பெருவேல் காக்க
அழகுடன் முதுகை அருள்வேல் காக்க
பழுபதி னாறும் பருவேல் காக்க
வெற்றிவேல் வயிற்றை விளங்கவே காக்க
சிற்றிடை யழகுறச் செவ்வேல் காக்க
நாணாங் கயிற்றை நல்வேல் காக்க
ஆண்குறி யிரண்டும் அயில்வேல் காக்க
பிட்ட மிரண்டும் பெருவேல் காக்க
பணைத் தொடை இரண்டும் பருவேல் காக்க
கணைக்கால் முழந்தாள் கதிர்வேல் காக்க
வட்டக் குதத்தை வல்வேல் காக்க
ஐவிரல் அடியினை அருள்வேல் காக்க
கைகளி ரண்டும் கருணைவேல் காக்க
முன்கையி ரண்டும் முரண்வேல் காக்க
பின்கையி ரண்டும் பின்னவள் இருக்க
நாவில் சரஸ்வதி நற்றுணை யாக
நாபிக் கமலம் நல்வேல் காக்க
முப்பால் நாடியை முனைவேல் காக்க
எப்பொழு தும்எனை எதிர்வேல் காக்க
அடியேன் வதனம் அசைவுள நேரம்
கடுகவே வந்து கனகவேல் காக்க
வரும்பகல் தன்னில் வச்சிரவேல் காக்க
அரையிருள் தன்னில் அனையவேல் காக்க
ஏமத்தில் சாமத்தில் எதிர்வேல் காக்க
தாமதம் நீக்கிச் சதுர்வேல் காக்க
காக்க காக்க கனகவேல் காக்க
நோக்க நோக்க நொடியில் நோக்க
தாக்க தாக்க தடையறக் தாக்க
பார்க்க பார்க்க பாவம் பொடிபட
பில்லி சூனியம் பெரும்பகை அகல
வல்ல பூதம் வலாட்டிகப் பேய்கள்
அல்லற் படுத்தும் அடங்கா முனியும்
பிள்ளைகள் தின்னும் புழக்கடை முனியும்
கொள்ளிவாய்ப் பேய்களும், குறளைப் பேய்களும்
பெண்களைத் தொடரும் பிரமராட் சதரும்
அடியனைக் கண்டால் அலறிக் கலங்கிட
இரிசு காட்டேரி இத்துன்ப சேனையும்
எல்லிலும் இருட்டிலும் எதிர்ப்படும் அண்ணரும்
கனபூசை கொள்ளும் காளியோ டனைவரும்
விட்டாங் காரரும் மிகுபல பேய்களும்
தண்டியக் காரரும் சண்டாளர் களும்
என்பெயர் சொல்லவும் இடிவிழுந் தோடிட
ஆனை யடியினில் அரும்பா வைகளும்
பூனை மயிரும் பிள்ளைகள் என்பும்
நகமும் மயிரும் நீண்முடி மண்டையும்
பாவைக ளுடனே பலகல சத்துடன்
மனையிற் புதைத்த வஞ்சனை தனையும்
ஒட்டியச் செருக்கும் ஒட்டிய பாவையும்
காசும் பணமும் காவுடன் சோறும்
ஓதும் அஞ்சனமும் ஒருவழிப் போக்கும்
அடியனைக் கண்டால் அலைந்து குலைந்திட
மாற்றார் வஞ்சகர் வந்து வணங்கிட
காலதூ தாளெனைக் கண்டாற் கலங்கிட
அஞ்சி நடுங்கிட அரண்டு புரண்டிட
வாய்விட் டலறி மதிகெட் டோட
படியினில் முட்ட பாசக் கயிற்றால்
கட்டுடன் அங்கம் கதறிடக் கட்டு
கட்டி உருட்டு கைகால் முறிய
கட்டு கட்டு கதறிடக் கட்டு
முட்டு முட்டு விழிகள் பிதுங்கிட
செக்கு செக்கு செதில் செதிலாக
சொக்கு சொக்கு சூர்ப்பகைச் சொக்கு
குத்து குத்து கூர்வடி வேலால்
பற்று பற்று பகலவன் தணலெரி
தணலெரி தணலெரி தணலது வாக
விடு விடு வேலை வெகுண்டது வோடப்
புலியும் நரியும் புன்னரி நாயும்
எலியும் கரடியும் இனித் தொடர்ந் தோட
தேளும் பாம்பும் செய்யான் பூரான்
கடிவிட விஷங்கள் கடித்துய ரங்கம்
ஏறிய விஷங்கள் எளிதினில் இறங்க
ஒளிப்புஞ் சுளுக்கும் ஒருதலை நோயும்
வாதஞ் சயித்தியம் வலிப்புப் பித்தம்
குலைசயங் குன்மம் சொக்குச் சிரங்கு
குடைச்சல் சிலந்தி குடல்விப் புருதி
பக்கப் பிளவை படர்தொடை வாழை
கடுவன் படுவன் கைத்தாள் சிலந்தி
பற்குத் தரணை பருஅரை யாப்பும்
எல்லாப் பிணியும் என்றனைக் கண்டால்
நில்லா தோட நீஎனக் கருள்வாய்
ஈரேழு உலகமும் எனக் குறவாக
ஆணும் பெண்ணும் அனைவரும் எனக்கா
மண்ணா ளரசரும் மகிழ்ந்துற வாகவும்
உன்னைத் துதிக்க உன் திரு நாமம்
சரவண பவனே சைலொளி பவனே
திரிபுர பவனே திகழொளி பவனே
பரிபுர பவனே பவமொளி பவனே
அரிதிரு மருகா அமரா வதியைக்
காத்துத் தேவர்கள் கடும்சிறை விடுத்தாய்
கந்தா குகனே கதிர்வே லவனே
கார்த்திகை மைந்தா கடம்பா கடம்பனை
இடும்பனை யழித்த இனியவேல் முருகா
தனிகா சலனே சங்கரன் புதல்வா
கதிர்கா மத்துறை கதிர்வேல் முருகா
பழநிப் பதிவாழ் பாலகு மாரா
ஆவினன் குடிவாழ் அழகிய வேலா
செந்தின்மா மலையுறும் செங்கல்வ ராயா
சமரா புரிவாழ் சண்முகத் தரசே
காரார் குழலாள் கலைமகள் நன்றாய்
என்நா இருக்க யானுனைப் பாட
எனைத் தொடர்ந்திருக்கும் எந்தை முருகனைப்
பாடினேன் ஆடினேன் பரவச மாக
ஆடினேன் ஆடினேன் ஆவினன் பூதியை
நேச முடன்யான் நெற்றியில் அணிய
பாச வினைகள் பற்றது நீங்கி
உன்பதம் பெறவே உன்னரு ளாக
அன்புடன் இரட்சி அன்னமுஞ் சொன்னமும்
மெத்தமெத் தாக வேலா யுதனார்
சித்திபெற் றடியேன் சிறப்புடன் வாழ்க
வாழ்க வாழ்க மயிலோன் வாழ்க
வாழ்க வாழ்க வடிவேல் வாழ்க
வாழ்க வாழ்க மலைக்குரு வாழ்க
வாழ்க வாழ்க மலைக்குற மகளுடன்
வாழ்க வாழ்க வாரணத் துவசம்
வாழ்க வாழ்கஎன் வறுமைகள் நீங்க
எத்தனை குறைகள் எத்தனை பிழைகள்
எத்தனை அடியேன் எத்தனை செயினும்
பெற்றவன் நீகுரு பொறுப்பது உன்கடன்
பெற்றவள் குறமகள் பெற்றவ ளாமே
பிள்ளையென் றன்பாய்ப் பிரிய மளித்து
மைந்தனென் மீதுன் மனமகிழ்ந் தருளித்
தஞ்சமென் றடியார் தழைத்திட அருள்செய்
கந்தர் சஷ்டி கவசம் விரும்பிய
பாலன் தேவ ராயன் பகர்ந்ததைக்
காலையில் மாலையில் கருத்துடன் நாளும்
ஆசா ரத்துடன் அங்கந் துலக்கி
நேசமுடன் ஒரு நினைவது வாகிக்
கந்தர் சஷ்டிக் கவசம் இதனைச்
சிந்தை கலங்காது தியானிப் பவர்கள்
ஒருநாள் முப்பத் தாறுருக் கொண்டு
ஓதியே செபித்து உகந்துநீ றணிய
அஷ்டதிக் குள்ளோர் அடங்கிலும் வசமாய்த்
திசைமன்ன ரெண்மர் சேர்ந்தங்கு அருளுவர்
மற்றவ ரல்லாம் வந்து வணங்குவர்
நவகோள் மகிழ்ந்து நன்மை யளித்திடும்
நவமதனெனவும் நல்லெழில் பெறுவர்
எந்த நாளுமீ ரட்டாய் வாழ்வார்
கந்தர்கை வேலாம் கவசத் தடியை
வழியாய்க் காண மெய்யாய் விளங்கும்
விழியாற் காண வெருண்டிடும் பேய்கள்
பொல்லா தவரைப் பொடிபொடி யாக்கும்
நல்லோர் நினைவில் நடனம் புரியும்
சர்வ சத்ரு சங்கா ரத்தடி
அறிந்தென துள்ளம் அஷ்ட லட்சுமிகளில்
வீரலட் சுமிக்கு விருந்துண வாகச்
சூரபத் மாவைத் துணித்தகை யதனால்
இருபத் தேழ்வர்க் குவந்தமு தளித்த
குருபரன் பழநிக் குன்றினி லிருக்கும்
சின்னக் குழந்தை சேவடி போற்றி!
எனைத்தடுத் தாட்கொள என்றன துள்ளம்
மேவிய வடிவுறும் வேலவா போற்றி!
தேவர்கள் சேனா பதியே போற்றி!
குறமகள் மனமகிழ் கோவே போற்றி!
திறமிகு திவ்விய தேகா போற்றி!
இடும்பா யுதனே இடும்பா போற்றி!
கடம்பா போற்றி கந்தா போற்றி!
வெட்சி புனையும் வேளே போற்றி!
உயர்கிரி கனக சபைக்கோ ரரசே!
மயில்நட மிடுவோய் மலரடி சரணம்!
சரணம் சரணம் சரவண பவஓம்
சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்!
------------------------
தேவராய சுவாமிகள் அருளியது.
காப்பு
துதிப்போர்க்கு வல்வினை போம்; துன்பம்போம்; நெஞ்சில்
பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக்-கதித்தோங்கும்
நிஷ்டையுங் கைகூடும், நிமலரருள் கந்தர்
சஷ்டி கவசம் தனை.
அமர ரிடர்தீர அமரம் புரிந்த
குமரனடி நெஞ்சே குறி.
நூல்
சஷ்டியை நோக்கச் சரவண பவனார்
சிஷ்டருக் குதவும் செங்கதிர் வேலோன்
பாதம் இரண்டில் பன்மணிச் சதங்கை
கீதம் பாடக் கிண்கிணி யாட
மையல் நடனஞ்செய்யும் மயில்வா கனனார்
கையில் வேலால் எனைக் காக்கவென் றுவந்து
வரவர வேலா யுதனார் வருக
வருக வருக மயிலோன் வருக
இந்திரன் முதலா எண்டிசை போற்ற
மந்திர வடிவேல் வருக வருக!
வாசவன் மருகா வருக வருக
நேசக் குறமகள் நினைவோன் வருக
ஆறுமுகம் படைத்த ஐயா வருக
நீறிடும் வேலவன் நித்தம் வருக
சிரகிரி வேலவன் சீக்கிரம் வருக!
சரவண பவனார் சடுதியில் வருக
ரவண பவச ர ர ர ர ர ர ர
ரிவண பவச ரி ரி ரி ரி ரி ரி ரி
விநபவ சரவண வீரா நமோநம
நிபவ சரவண நிறநிற நிறென
வசுர வணப வருக வருக
அசுரர் குடிகெடுத்த ஐயா வருக
என்னை ஆளும் இளையோன் கையில்
பன்னிரண் டாயுதம் பாசாங் குசமும்
பரந்த விழிகள் பன்னிரண் டிலங்க
விரைந்தெனைக் காக்க வேலோன் வருக
ஐயும் கிலியும் அடைவுடன் சவ்வும்
உய்யொளி சௌவும் உயிரைங் கிலியும்
கிலியுஞ் சௌவும் கிளரொளி யையும்
நிலைபெற் றென்முன் நித்தமும் ஒளிரும்
சண்முகன் நீயும் தனியொளி யொவ்வும்
குண்டலி யாஞ்சிவ குகன் தினம் வருக!
ஆறு முகமும் அணிமுடி ஆறும்
நீறிடு நெற்றியில் நீண்ட புருவமும்
பன்னிரு கண்ணும் பவளச்செவ் வாயும்
நன்னெறி நெற்றியில் நவமணிச் சுட்டியும்
ஈராறு செவியில் இலகுகுண் டலமும்
ஆறிரு திண்புயத் தழகிய மார்பில்
பல்பூ ஷணமும் பதக்கமும் தரித்து
நன்மணி பூண்ட நவரத்ன மாலையும்
முப்புரி நூலும் முத்தணி மார்பும்
செப்பழ குடைய திருவயி றுந்தியும்
துவண்ட மருங்கில் சுடரொளிப் பட்டும்
நவரத்தினம் பதித்த நற்சீ ராவும்
இருதொடை யழகும் இணைமுழந் தாளும்
திருவடி யதனில் சிலம்பொலி முழங்க
செககண செககண செககண செகண
மொகமொக மொகமொக மொகமொக மொகென
நகநக நகநக நகநக நகென
டிகுகுண டிகுடிகு டிகுகுண டிகுண
ரரரர ரரரர ரரரர ரரர
ரிரிரிரி ரிரிரிரி ரிரிரிரி ரிரிரி
டுடுடுடு டுடுடுடு டுடுடுடு டுடுடு
டகுடகு டிகுடிகு டங்கு டிங்குகு
விந்து விந்து மயிலோன் விந்து
முந்து முந்து முருகவேள் முந்து
என்றனை யாளும் ஏரகச் செல்வ
மைந்தன் வேண்டும் வரமகிழ்ந் துதவும்
லாலா லாலா லாலா வேசமும்
லீலா லீலா லீலா வினோ தனென்று
உன் திருவடியை உறுதியென் றெண்ணும்
எந்தலை வைத்துன் இணையடி காக்க
என்னுயிர்க் குயிராம் இறைவன் காக்க
பன்னிரு விழியால் பாலனைக் காக்க
அடியேன் வதனம் அழகுவேல் காக்க
பொடிபுனை நெற்றியைப் புனிதவேல் காக்க
கதிர்வேல் இரண்டும் கண்ணினைக் காக்க
விதிசெவி இரண்டும் வேலவர் காக்க
நாசிகளி ரண்டும் நல்வேல் காக்க
பேசிய வாய்தனைப் பெருவேல் காக்க
முப்பத் திருபல் முனைவேல் காக்க
செப்பிய நாவைச் செவ்வேல் காக்க
கன்னமி ரண்டும் கதிர்வேல் காக்க
என்னிளங் கழுத்தை இனியவேல் காக்க
மார்பை ரத்ன வடிவேல் காக்க
சேரிள முலைமார் திருவேல் காக்க
வடிவே லிருதோள் வளம்பெறக் காக்க
பிடரிக ளிடண்டும் பெருவேல் காக்க
அழகுடன் முதுகை அருள்வேல் காக்க
பழுபதி னாறும் பருவேல் காக்க
வெற்றிவேல் வயிற்றை விளங்கவே காக்க
சிற்றிடை யழகுறச் செவ்வேல் காக்க
நாணாங் கயிற்றை நல்வேல் காக்க
ஆண்குறி யிரண்டும் அயில்வேல் காக்க
பிட்ட மிரண்டும் பெருவேல் காக்க
பணைத் தொடை இரண்டும் பருவேல் காக்க
கணைக்கால் முழந்தாள் கதிர்வேல் காக்க
வட்டக் குதத்தை வல்வேல் காக்க
ஐவிரல் அடியினை அருள்வேல் காக்க
கைகளி ரண்டும் கருணைவேல் காக்க
முன்கையி ரண்டும் முரண்வேல் காக்க
பின்கையி ரண்டும் பின்னவள் இருக்க
நாவில் சரஸ்வதி நற்றுணை யாக
நாபிக் கமலம் நல்வேல் காக்க
முப்பால் நாடியை முனைவேல் காக்க
எப்பொழு தும்எனை எதிர்வேல் காக்க
அடியேன் வதனம் அசைவுள நேரம்
கடுகவே வந்து கனகவேல் காக்க
வரும்பகல் தன்னில் வச்சிரவேல் காக்க
அரையிருள் தன்னில் அனையவேல் காக்க
ஏமத்தில் சாமத்தில் எதிர்வேல் காக்க
தாமதம் நீக்கிச் சதுர்வேல் காக்க
காக்க காக்க கனகவேல் காக்க
நோக்க நோக்க நொடியில் நோக்க
தாக்க தாக்க தடையறக் தாக்க
பார்க்க பார்க்க பாவம் பொடிபட
பில்லி சூனியம் பெரும்பகை அகல
வல்ல பூதம் வலாட்டிகப் பேய்கள்
அல்லற் படுத்தும் அடங்கா முனியும்
பிள்ளைகள் தின்னும் புழக்கடை முனியும்
கொள்ளிவாய்ப் பேய்களும், குறளைப் பேய்களும்
பெண்களைத் தொடரும் பிரமராட் சதரும்
அடியனைக் கண்டால் அலறிக் கலங்கிட
இரிசு காட்டேரி இத்துன்ப சேனையும்
எல்லிலும் இருட்டிலும் எதிர்ப்படும் அண்ணரும்
கனபூசை கொள்ளும் காளியோ டனைவரும்
விட்டாங் காரரும் மிகுபல பேய்களும்
தண்டியக் காரரும் சண்டாளர் களும்
என்பெயர் சொல்லவும் இடிவிழுந் தோடிட
ஆனை யடியினில் அரும்பா வைகளும்
பூனை மயிரும் பிள்ளைகள் என்பும்
நகமும் மயிரும் நீண்முடி மண்டையும்
பாவைக ளுடனே பலகல சத்துடன்
மனையிற் புதைத்த வஞ்சனை தனையும்
ஒட்டியச் செருக்கும் ஒட்டிய பாவையும்
காசும் பணமும் காவுடன் சோறும்
ஓதும் அஞ்சனமும் ஒருவழிப் போக்கும்
அடியனைக் கண்டால் அலைந்து குலைந்திட
மாற்றார் வஞ்சகர் வந்து வணங்கிட
காலதூ தாளெனைக் கண்டாற் கலங்கிட
அஞ்சி நடுங்கிட அரண்டு புரண்டிட
வாய்விட் டலறி மதிகெட் டோட
படியினில் முட்ட பாசக் கயிற்றால்
கட்டுடன் அங்கம் கதறிடக் கட்டு
கட்டி உருட்டு கைகால் முறிய
கட்டு கட்டு கதறிடக் கட்டு
முட்டு முட்டு விழிகள் பிதுங்கிட
செக்கு செக்கு செதில் செதிலாக
சொக்கு சொக்கு சூர்ப்பகைச் சொக்கு
குத்து குத்து கூர்வடி வேலால்
பற்று பற்று பகலவன் தணலெரி
தணலெரி தணலெரி தணலது வாக
விடு விடு வேலை வெகுண்டது வோடப்
புலியும் நரியும் புன்னரி நாயும்
எலியும் கரடியும் இனித் தொடர்ந் தோட
தேளும் பாம்பும் செய்யான் பூரான்
கடிவிட விஷங்கள் கடித்துய ரங்கம்
ஏறிய விஷங்கள் எளிதினில் இறங்க
ஒளிப்புஞ் சுளுக்கும் ஒருதலை நோயும்
வாதஞ் சயித்தியம் வலிப்புப் பித்தம்
குலைசயங் குன்மம் சொக்குச் சிரங்கு
குடைச்சல் சிலந்தி குடல்விப் புருதி
பக்கப் பிளவை படர்தொடை வாழை
கடுவன் படுவன் கைத்தாள் சிலந்தி
பற்குத் தரணை பருஅரை யாப்பும்
எல்லாப் பிணியும் என்றனைக் கண்டால்
நில்லா தோட நீஎனக் கருள்வாய்
ஈரேழு உலகமும் எனக் குறவாக
ஆணும் பெண்ணும் அனைவரும் எனக்கா
மண்ணா ளரசரும் மகிழ்ந்துற வாகவும்
உன்னைத் துதிக்க உன் திரு நாமம்
சரவண பவனே சைலொளி பவனே
திரிபுர பவனே திகழொளி பவனே
பரிபுர பவனே பவமொளி பவனே
அரிதிரு மருகா அமரா வதியைக்
காத்துத் தேவர்கள் கடும்சிறை விடுத்தாய்
கந்தா குகனே கதிர்வே லவனே
கார்த்திகை மைந்தா கடம்பா கடம்பனை
இடும்பனை யழித்த இனியவேல் முருகா
தனிகா சலனே சங்கரன் புதல்வா
கதிர்கா மத்துறை கதிர்வேல் முருகா
பழநிப் பதிவாழ் பாலகு மாரா
ஆவினன் குடிவாழ் அழகிய வேலா
செந்தின்மா மலையுறும் செங்கல்வ ராயா
சமரா புரிவாழ் சண்முகத் தரசே
காரார் குழலாள் கலைமகள் நன்றாய்
என்நா இருக்க யானுனைப் பாட
எனைத் தொடர்ந்திருக்கும் எந்தை முருகனைப்
பாடினேன் ஆடினேன் பரவச மாக
ஆடினேன் ஆடினேன் ஆவினன் பூதியை
நேச முடன்யான் நெற்றியில் அணிய
பாச வினைகள் பற்றது நீங்கி
உன்பதம் பெறவே உன்னரு ளாக
அன்புடன் இரட்சி அன்னமுஞ் சொன்னமும்
மெத்தமெத் தாக வேலா யுதனார்
சித்திபெற் றடியேன் சிறப்புடன் வாழ்க
வாழ்க வாழ்க மயிலோன் வாழ்க
வாழ்க வாழ்க வடிவேல் வாழ்க
வாழ்க வாழ்க மலைக்குரு வாழ்க
வாழ்க வாழ்க மலைக்குற மகளுடன்
வாழ்க வாழ்க வாரணத் துவசம்
வாழ்க வாழ்கஎன் வறுமைகள் நீங்க
எத்தனை குறைகள் எத்தனை பிழைகள்
எத்தனை அடியேன் எத்தனை செயினும்
பெற்றவன் நீகுரு பொறுப்பது உன்கடன்
பெற்றவள் குறமகள் பெற்றவ ளாமே
பிள்ளையென் றன்பாய்ப் பிரிய மளித்து
மைந்தனென் மீதுன் மனமகிழ்ந் தருளித்
தஞ்சமென் றடியார் தழைத்திட அருள்செய்
கந்தர் சஷ்டி கவசம் விரும்பிய
பாலன் தேவ ராயன் பகர்ந்ததைக்
காலையில் மாலையில் கருத்துடன் நாளும்
ஆசா ரத்துடன் அங்கந் துலக்கி
நேசமுடன் ஒரு நினைவது வாகிக்
கந்தர் சஷ்டிக் கவசம் இதனைச்
சிந்தை கலங்காது தியானிப் பவர்கள்
ஒருநாள் முப்பத் தாறுருக் கொண்டு
ஓதியே செபித்து உகந்துநீ றணிய
அஷ்டதிக் குள்ளோர் அடங்கிலும் வசமாய்த்
திசைமன்ன ரெண்மர் சேர்ந்தங்கு அருளுவர்
மற்றவ ரல்லாம் வந்து வணங்குவர்
நவகோள் மகிழ்ந்து நன்மை யளித்திடும்
நவமதனெனவும் நல்லெழில் பெறுவர்
எந்த நாளுமீ ரட்டாய் வாழ்வார்
கந்தர்கை வேலாம் கவசத் தடியை
வழியாய்க் காண மெய்யாய் விளங்கும்
விழியாற் காண வெருண்டிடும் பேய்கள்
பொல்லா தவரைப் பொடிபொடி யாக்கும்
நல்லோர் நினைவில் நடனம் புரியும்
சர்வ சத்ரு சங்கா ரத்தடி
அறிந்தென துள்ளம் அஷ்ட லட்சுமிகளில்
வீரலட் சுமிக்கு விருந்துண வாகச்
சூரபத் மாவைத் துணித்தகை யதனால்
இருபத் தேழ்வர்க் குவந்தமு தளித்த
குருபரன் பழநிக் குன்றினி லிருக்கும்
சின்னக் குழந்தை சேவடி போற்றி!
எனைத்தடுத் தாட்கொள என்றன துள்ளம்
மேவிய வடிவுறும் வேலவா போற்றி!
தேவர்கள் சேனா பதியே போற்றி!
குறமகள் மனமகிழ் கோவே போற்றி!
திறமிகு திவ்விய தேகா போற்றி!
இடும்பா யுதனே இடும்பா போற்றி!
கடம்பா போற்றி கந்தா போற்றி!
வெட்சி புனையும் வேளே போற்றி!
உயர்கிரி கனக சபைக்கோ ரரசே!
மயில்நட மிடுவோய் மலரடி சரணம்!
சரணம் சரணம் சரவண பவஓம்
சரணம் சரணம் சண்முகா சரணம்!
Sunday, February 15, 2009
Tuesday, February 10, 2009
Monday, February 2, 2009
LORD MURUGAA! THE HOLY TAMIL GOD!!
Murugan
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
"Subramanian" redirects here. For other uses, see Subramanian (disambiguation).
Murugan
Lord Murugan
God of War
Tamil script முருகன்
Affiliation Deva
Abode Kailasa
Weapon Bow, Vel
Consort Valli and Devayani
Mount Peacock
This box: view • talk • edit
Murugan or Murukaṇ (Tamil: முருகன், Malayalam: മുരുകന്) called Subrahmanya (Kannada: ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ,Telugu: సుబ్రమణ్య స్వామి) is a popular Hindu deity among Tamil Hindus, and is worshipped primarily in areas with Tamil influence, especially South India, Sri Lanka , Malaysia and Mauritius . But in Sri Lanka, Hindus as well as Buddhists revere a highly sacred Buddhist and Hindu shrine Katharagama temple (also in Sinhala "Katharagama Devalaya") dedicated to him and situated deep south in the country.[1]
Lord Murugan is more popular in South India compared to other parts of India.He is the God of war and the patron deity of the Tamil land (Tamil Nadu).[2] Like most Hindu deities, He is known by many other names, including Senthil, Saravaṇa, Kārttikeya (meaning 'son of Krittika' ), Arumugam or Shanmukha (meaning 'one with six faces'), Kumāra (meaning 'child or son'), Guha, Skanda (meaning 'that which is spilled or oozed, namely seed' in Sanskrit),[3] Subrahmaṇya, Vēlaṇ and Swaminatha.[4]
Contents [hide]
1 Historical development
1.1 Sangam literature
1.2 Sanskrit literature
1.3 Hindu epics
1.4 Vedas
1.5 Puranas
1.6 Divine legends
2 Symbolism
3 Worship through ages
3.1 In Tamil Nadu
3.2 Other parts of India
3.3 In Sri Lanka
4 The Yezidi Faith
5 Temples
6 See also
7 References
8 External links
[edit] Historical development
Coin of the Yaudheyas with depiction of KarttikeyaArchaelogical findings of pottery and relics in several places in Tamil Nadu, particularly in Adichanallur had ideographic inscriptions of this name and show signs that Murukan worship was prevalent at least as early as 10th century B.C, if not earlier.[5]
According to noted epigraphist Iravatham Mahadevan, the ideographs signify a brave warrior capable of killing evil demons to save the devoted.[6]
[edit] Sangam literature
Tolkappiyam, possibly the most ancient of the extant Sangam works, glorified Murugan, " the red god seated on the blue peacock, who is ever young and resplendent," as " the favoured god of the Tamils."[7]
The Sangam poetry divided space and Tamil land into five allegorical areas (tinai) and according to the Tirumurugarruppatai( circa 400-450 CE) attributed to the great Sangam poet Nakkiirar, Murugan was the presiding deity the Kurinci region (hilly area). (Tirumurugaruppatai is a deeply devotional poem included in the ten idylls (Pattupattu) of the age of the third Sangam).
Tamil Sangam Literature (early centuries CE) mentions Murugu as a nature spirit worshipped with animal sacrifices and associated with a non-Brahmanical priest known as a Velan, a name later used to refer to the deity himself. The worship of Murugu often occurred in the woods or in an open field, with no particular associated structure. The rituals practiced included the Veriyaattu, a form of ritual-trance-dancing, which is still a common part of Murugan worship in Tamil Nadu, Kerala and Malaysia. Murugu was believed to hold power over the chaotic and could be appeased by sacrifices and Veriyaattu to bring order and prosperity.
The other Sangam era works in Tamil that refer to Murugan in detail include the Paripaatal, the Akananuru and the Purananuru.One poem in the Paripaatal describes the veneration of Murugan thus:
We implore thee not for boons of enjoyment or wealth,
But for thy grace beatific, love and virtuous deeds.
According to the Tamil devotional work, Thiruppugazh, "Murugan never hesitates to come to the aid of a devotee when called upon in piety or distress". In another work Thirumurukkarrupatai, he is described described as a god of eternal youth; His face shines a myriad rays light and removes the darkness from this world.[8]
[edit] Sanskrit literature
Murugan slaying the demon SurapadmanThe references to Murugan in Sanskrit literature can be traced back to the first millennium BCE. There are references to Subrahmanya in Kautilya's Arthashastra, in the works of Patanjali, in Kalidasa's epic poem the Kumarasambhavam and in the Sanskrit drama Mricchakatika. The Kushanas, who governed from what is today Peshawar, and the Yaudheyas, a republican clan in the Punjab, struck coins bearing the image of Skanda. The deity was venerated also by the Ikshvakus, an Andhra dynasty, and the Guptas.[9] The worship of Kumāra was one of the six principal sects of Hinduism at the time of Adi Shankara. The Shanmata system propagated by him included this sect. In many Shiva and Devi temples of Tamil Nadu, Subrahmaṇya is installed on the left of the main deity.
Sati, the consort of Shiva immolated herself at the Daksha Yagna, which was later destroyed by Shiva. Sati was reborn as Uma, or Parvati the daughter of the mountain king Himavaan (the Himalayas). Shiva withdrew himself from the universe and engaged himself in yogic meditation in the Himalayas.[citation needed]
In the meanwhile, the demon Surapadman ravaged the earth and tormented its beings. It was realized by the gods that only the son born of Shiva could lead the gods to victory over Tarakasuran, Surapadman and their demon companions. They plotted with Kamadeva, to shoot a flower arrow at Shiva, as he sat in meditation, so as to make him fall in love with Parvati. When Kama aimed his arrow, Shiva opened his third eye and burned Kama to ashes instantly.[citation needed]
The sparks of the fiery seed of Shiva were unbearable; even the fire God Agni could not bear them; this fire was then transported by the river Ganga into the Saravana forest into a pond called the Saravana Poigai(located at mouths of river Ganga), where the sparks became six children. They were raised by the six Krittika or Kartika - the stars that make up the Pleiades, earning the name Karthikeya. Parvati combined these six babies into one with six faces, i.e. Shanmukha or Arumugan. Since he was born in the Saravana he was also called 'Saravanabhava.'[citation needed]
Murugan became the supreme general of the demi-gods then escorted the devas and led the army of the devas to victory against the demons. The six sites at which Karthikeya sojourned while leading his armies against Surapadman are Tiruttanikai, Swamimalai, Tiruvavinankudi (Palani), Pazhamudirsolai, Tirupparamkunram and Tiruchendur. All these sites have ancient temples glorified by the Tamil poems of Tirumurugaatruppadai of the Sangam period (circa the 3rd century CE).And these six sites collectively came to be known as "Arupadai Veedu" (Lang:Tamil), it means the six battle camps of the Lord.[citation needed]
[edit] Hindu epics
The first elaborate account of Karthikeya's origin occurs in the Mahabharata. In a complicated story, he is said to have been born from Agni and Svaha, after the latter impersonated the six of the seven wives of the Saptarishi (Seven Sages). The actual wives then become the Pleiades. Karthikeya is said to have been born to destroy the Asura Mahisha.[10] (In later mythology, Mahisha became the adversary of Durga.) Indra attacks Karthikeya as he sees the latter as a threat, until Shiva intervenes and makes Karthikeya the commander-in-chief of the army of the Devas. He is also married to Devasena, Indra's daughter. The origin of this marriage lies probably in the punning of 'Deva-sena-pati'.It can mean either lord of Devasena or Lord of the army(sena) of Devas.[citation needed]
The Ramayana version is closer to the stories told in the Puranas discussed below.
Raja Ravi Varma's impression
[edit] Vedas
The Atharva Veda describes Kumaran as 'Agnibhuh' or son of Agni, the fire god. The Satapatha Brahmana refers to him as the son of Rudra and the ninth form of Agni. The Taittiriya Aranyaka contains the Gayatri mantra for Shanmukha. The Chandogya Upanishad refers to Skanda as the "way that leads to wisdom". The Baudhayana Dharmasutra mentions Skanda as 'Mahasena' and 'Subrahmanya.' The Aranya Parva canto of the Mahabharata relates the legend of Kartikeya Skanda in considerable detail. The Skanda Purana is devoted to the narrative of Kartikeya.[11]
[edit] Puranas
Though slightly varying versions occur in the Puranas, they broadly follow the same pattern. By this period, the identification of Shiva/Rudra with Agni, that can be traced back to the Vedas and Brahmanas, had clearly made Karthikeya the son of Shiva.[citation needed]
The Skanda Purana narrates that Shiva first wed Dakshayani (also named Sati), the granddaughter of Brahma, and the daughter of Daksha. Daksha never liked Shiva, who, symbolizing destruction and detachment, begs for food, dances in a graveyard smeared with ashes, and has no possessions, not even good clothes for himself. Daksha publicly insults Shiva in a Yagna ceremony, and Dakshayani immolates herself. The Yagna is destroyed although protected by all the other Gods and the rishis. Taraka believed that, because Shiva is an ascetic and his earlier marriage was conducted with great difficulty, his remarriage was out of the question, hence his boon of being killed by Shiva's son alone would give him invincibility.[citation needed]
The Devas manage to get Shiva married to Parvati (who was Dakshayani, reborn), by making Manmatha (also known as Kama), the God of love awaken him from his penance, but Manmatha incurred the Lord's wrath indicated by the opening his third eye - "Netri Kann" , and being destroyed and resurrected. Shiva hands over his effulgence of the third eye used to destroy Manmatha to Agni, as he alone is capable of handling it until it becomes the desired offspring. But even Agni, tortured by its heat, hands it over to Ganga who in turn deposits it in a lake in a forest of reeds (shara). The child is finally born in this forest (vana) with six faces-eesanam, sathpurusham, vamadevam, agoram, sathyojatham and adhomugam. He is first spotted and cared for by six women representing the Pleiades - Kritika in Sanskrit. He thus gets named Karthikeya. As a young lad, he destroys Taraka. He is also called Kumara (Sanskrit for "youth").[citation needed]
[edit] Divine legends
Given that legends related to Murugan are recounted separately in several Hindu epics, some differences between the various versions are observed. Some Sanskrit epics and puranas indicate that he was the elder son of Shiva. This is suggested by the legend connected to his birth; the wedding of Shiva and Parvati being necessary for the birth of a child who would vanquish the demon Taraka. Also, Kartikeya is seen helping Shiva fight the newborn Ganesha, Shiva's other son, in the Shiva Purana. In the Ganapati Khandam of the Brahma Vaivarta Purana, he is seen as the elder son of Shiva and Ganesha as the younger. In South India, it is believed that he is the younger of the two. A Puranic story has Ganesha obtain a divine mango of knowledge from Narada winning a contest with Murugan. While Murugan speeds around the world thrice to win the contest for the mango, Ganesha circumambulates Shiva and Parvati thrice as an equivalent and is given the mango. After winning it, he offers to give the mango to his upset brother. After this event, Ganesha was considered the elder brother owing as a tribute to his wisdom.
In many traditions, Murugan is seen as a bachelor. Many of the major events in Murugan's life take place during his youth, and legends surrounding his birth are popular. This has encouraged the worship of Murugan as a child-God, very similar to the worship of the child Krishna in north India. Other traditions have him married to two wives, Valli and Devayani.
[edit] Symbolism
Kartikeya symbols are based on the weapons - Vel, the Divine Spear or Lance that He carries and His mount the peacock. He is sometimes depicted with many weapons including: a sword, a javelin, a mace, a discus and a bow although more usually he is depicted wielding a sakti or spear. This symbolizes His purification of human ills. His javelin is used to symbolize His far reaching protection, His discus symbolizes His knowledge of the truth, His mace represents His strength and His bow shows His ability to defeat all ills. His peacock mount symbolizes his destruction of the ego.
His six heads represent the six siddhis bestowed upon yogis over the course of their spiritual development. This corresponds to his role as the bestower of siddhis.
[edit] Worship through ages
[edit] In Tamil Nadu
Vel kavadi during Thaipusam in MalaysiaIn Tamil Nadu, Murugan has continued to be popular with all classes of society right since the Sangam age. This has led to more elaborate accounts of his mythology in the Tamil language, culminating in the Tamil version of Skanda Purana, called Kandha Purānam, written by Kacchiappa Sivachariyar (1350-1420 CE.) of Kumara Kottam in the city of Kanchipuram. (He was a scholar in Tamil and Sanskrit literature, and a votary of the Shaiva Siddhanta philosophy.)
He is married to two deities, Valli, a daughter of a tribal chief and Deivayanai (also called Devasena), the daughter of Indra. During His bachelorhood, Lord Murugan is also regarded as Kumaraswami (or Bachelor God), Kumara meaning a bachelor and Swami meaning God. Muruga rides a peacock and wields a bow in battle. The lance called Vel in Tamil is a weapon closely associated with him. The Vel was given to him by his mother, Parvati, and embodies her energy and power. The flag of his army depicts a rooster. In the war, the demon Soorapadman was split into two, and each half was granted a boon by Murugan. The halves, thus turned into the peacock (his mount) and the rooster.
Kavadi during Thaipusam in GermanyAs Muruga is worshipped predominantly in Tamil Nadu, many of his names are of Tamil origin. These include Senthil, the red or formidable one; Arumuga, the six-faced one; Guha and Maal-Marugan, the nephew of Vishnu.
Murugan is venerated throughout the Tamil year. There is a six day period of fast and prayer in the Tamil month of Aippasi known as the Skanda Shasti. He is worshipped at Thaipusam, celebrated by Tamil communities worldwide near the full moon of the Tamil month Thai. This commemorates the day he was given a Vel or lance by his mother in order to vanquish the demons. Vaikasi Visakam or the full moon of the Tamil month of Vaikasi signifies his birth. Each Tuesday of the Tamil month of Adi is also dedicated to the worship of Murugan. Tuesday in the Hindu tradition connotes Mangala, the god of planet Mars and war.
[edit] Other parts of India
Historically, Kartikeya enjoyed immense popularity in the Indian subcontinent. One of the major Puranas, the Skanda Purana is dedicated to him. In the Bhagavad-Gita (Ch.10, Verse 24), Krishna, while explaining his omnipresence, names the most perfect being, mortal or divine, in each of several categories. While doing so, he says: "Among generals, I am Skanda, the lord of war."
Lord Kartikeswar idol in OrissaKartikeya's presence in the religious and cultural sphere can be seen at least from the Gupta age. Two of the Gupta kings, Kumaragupta and Skandagupta, were named after him. He is seen in the Gupta sculptures and in the temples of Ellora and Elephanta. As the commander of the divine armies, he became the patron of the ruling classes. His youth, beauty and bravery was much celebrated in Sanskrit works like the Kathasaritsagara. Kalidasa made the birth of Kumara the subject of a lyrical epic, the Kumaarasambhavam.
In ancient India, Kartikeya was also regarded as the patron deity of thieves, as may be inferred from the Mrichchakatikam, a Sanskrit play by Shudraka, and in the Vetala-panchvimshati, a medieval collection of tales. This association is linked to the fact that Kartikeya had dug through the Krauncha mountain to kill the demon Taraka and his brothers (in the Mrichchakatikam, Sarivilaka prays to him before tunnelling into the hero's house).
However, Kartikeya's popularity in North India receded from the Middle Ages onwards, and his worship is today virtually unknown except in parts of Haryana. There is a very famous temple dedicated to Him in the town of Pehowa in Haryana and this temple is very well-known in the adjoining areas, especially because of the fact that women are not allowed anywhere close to it. Women stay away from this temple in Pehowa town of Haryana because this shrine celebrates the Brahmachari form of Kartikeya. Reminders of former devotions to him include a temple at Achaleshwar, near Batala in Punjab, and another temple of Skanda atop the Parvati hill in Pune, Maharashtra. Another vestige of his former popularity can be seen in Bengal, where he is worshipped during the Durga Puja festivities alongside Durga.
Lord Subramanya is the major deity among the Thiyyas of northern Kerala. Lord Subramanya is worshipped with utmost devotion in districts of Dakshina Kannada and Udupi in the state of Karnataka. Rituals like nagaradhane are unique to this region.
[edit] In Sri Lanka
Kartikeya or Murugan is adored by both Tamil Hindus and Sinhalese Buddhists in Sri Lanka. Numerous temples exist throughout the island. He is a favorite deity of the common folk everywhere and it is said he never hesitates to come to the aid of a devotee when called upon.
In the deeply Sinhalese south of Sri Lanka, Kartikeya is worshipped at the temple in Kataragama (Kathirkamam), where he is known as Katragama Deviyo (Lord of Katragama) or Kathiravel. This temple is next to an old Buddhist place of worship. Local legend holds that Lord Murugan alighted in Kataragama and was smitten by Valli, one of the local aboriginal lasses. After a courtship, they were married. This event is taken to signify that Lord Murugan is accessible to all who worship and love him, regardless of their birth or heritage. The Nallur Kandaswamy temple, the Maviddapuram temple and the Sella channithy temple near Valvettiturai are the three foremost Murukan temples in Jaffna. The Chitravelautha temple in Verukal on the border between Trincomalee and Batticaloa is also noteworthy as is the Mandur Kandaswamy temple in Batticaloa. The late medieval-era temple of the tooth in Kandy, dedicated to the tooth relic of the Buddha, has a Kataragama deiyo shrine adjacent to it dedicated to the veneration of Skanda in the Sinhalese tradition.
[edit] The Yezidi Faith
The Yezidis claim Indian origin and consider the Hindus’ manifestation of Tawûsê Melek, Lord Murugan, thus to be naturally very close to the Peacock Angel of the Yezidis.[12]
The Yezidi are primarily Kurdish speaking, and most live in the Mosul region of northern Iraq. There are traditional communities in Transcaucasia, Armenia, Turkey and Syria.
[edit] Temples
Murugan Icons carried in procession during Thaipusam at Batu CavesThe main temples of Murugan are located in Southern Tamil Nadu. They include the Aru Padaiveedu (six houses- rather, military camps in his campaign against demon) - Thiruchendur, Swamimalai, Pazhamudircholai, Thirupparangunram, Palani (Pazhani), Thiruthani - and other important shrines like Mayilam, Sikkal, Marudamalai, Kundrathur, Vadapalani, Kandakottam, Vallakottai, Vayalur, Thirumalaikoil, Vella Kovil, Kukke Subramanya. Malai Mandir, a prominent and popular temple complex in Delhi, is one of the few dedicated to Murugan in all of North India apart from the famous Pehowa temple in Haryana.
There are innumerable temples dedicated to Lord Subramanya in Kerala. Amongst them , the most important ones are Subramanya temple in Haripad, Udayanapuram Subrahmanya Swamy temple in Kottayam.
The key temples in Sri Lanka include the sylvan shrine in Kataragama / (Kadirgamam), or Kathirkamam in the deep south, the temple in Tirukovil in the east, the shrine in Embekke in the Kandyan region and the famed Nallur Kandaswamy temple in Jaffna.
There are several temples dedicated to Murugan in Malaysia, the most famous being the Batu Caves near Kuala Lumpur. There is a 42.7m high statue of Lord Murugan at the entrance to the Batu Caves, which is the largest Murugan statue in the world.
Sri Thendayuthapani Temple in Tank Road, Singapore is a major Hindu temple where each year the Thaipusam festival takes place with devotees of Lord Muruga carry Kavadis seeking penance and blessings of the Lord.
In United kingdom, Highgate Hill Murugan temple is one of the oldest and most famous.
In Australia, Sydney Murugan temple in Parramatta (Mays Hill) is a major Hindu temple for all Australian Hindus.
[edit] See also
Skanda (Buddhism)
Skanda Purana
Kataragama
Katirkamam (Hindu temple)
Kukke Subramanya Temple
Matrika
Kali
[edit] References
^ Muruga in Sangam literature
^ Mailam a Muruga Temple in the Cross Roads
^ "Rare Sri Lankan idol recovered". BBC News. 11 June 2008. http://www.bbc.co.uk/sinhala/news/story/2008/06/080611_muruga.shtml.
^ Cage of Freedom By Andrew C. Willford
^ Clothey p.49 Skanda is derived from the verb skanḍr meaning "to attack, leap, rise, fall, be spilled, ooze"
^ Many Faces of Murakan: The History and Meaning of a South Indian God By Fred W. Clothey p.1 [1]
^ International Journal of Dravidian Linguistics By University of Kerala Dept. of Linguistics
^ "Muruga in Indus Script" - a note by the renowned epigraphist, Iravatham Mahadevan
^ Kanchan Sinha, Kartikeya in Indian art and literature, 1979,Delhi: Sundeep Prakashan.
^ The Smile of Murugan on Tamil Literature of South India By Kamil Zvelebil
^ Ratna Navaratnam ; Karttikeya, the divine child:the Hindu testament of wisdom published in 1973 by the Bharatiya Vidya Bhavan
^ Mahabharata, Aranyaka Parva, Section 230 of the vulgate translated by Kisari Mohan Ganguli (1883-1896)
^ Ratna Navaratnam ; Karttikeya, the divine child:the Hindu testament of wisdom published in 1973 by the Bharatiya Vidya Bhavan
^ http://www.yeziditruth.org/the_peacock_angel
Since the Yezidis originated in India, the Hindus’ manifestation of Tawsi Melek is naturally very close to the Peacock Angel of the Yezidis. The Hindus know Tawsi Melek as Murugan, the legendary son of Shiva and Shakti. Among his numerous alternate titles are Skanda, Sanat Kumara, Karttikeya, and Subramaniya Swami. Like the Yezidis Tawsi Melek, the Hindu Murugan is the king of the universe and moves through his domain as a young boy astride a peacock, or simply as a peacock. Similar to the Peacock Angel, Murugan’s sacred animals include not only the peacock but also the snake and the cock. The snake denotes that the essence of Murugan is pure energy (energy moves as a serpent spiral) and the cock denotes his affiliation as a solar deity. Murugan or Tawsi Melek are names for the cosmic energy that created the universe out of itself, as well as the savior who, like the cock, heralds the end of humanity’s darkness. Murugan’s identity as one of seven angelic beings is manifest within some Hindu scriptures that refer to him as Sanat Kumara, the leader of the Seven Kumaras. These Kumaras are portrayed as brothers who assisted Sanat Kumara in the creation of the Earth and the enlightenment of humankind. According to the Puranas, the ancient legends of India, the Kumaras were the first to teach humanity the path to enlightenment. Another heptad association with Murugan is the asterism of the Pleiades. One of Murugan’s names is Karttikeya, which is derived from Krittika, a Hindu name for the Pleiades. According to legend, when Karttikeya was first born on Earth he possessed seven heads, one for each star of the Pleiades, but he lost one of them and so now he has six. Thus, more than simply reflecting the Pleiades, Murugan is the Pleiades. In metaphysics it is believed that our Solar System rotates around the Pleiades, and that the asterism is a special point of creation for our local galaxy. High frequency energy from a more refined universe is channeled through the Pleiades, specifically the star Alcyone, which then encodes it with a specific shape and destiny it will assume in our three dimensional universe. Because of its unique function of feeding and nurturing our galaxy, the Maya referred to the Pleiades as the “teats of the rattlesnake.” In agreement with many ancient cultures, the Maya maintained that the creator of the universe was a serpent, snake, or dragon which possessed a septenary nature. They therefore portrayed it with seven heads, tails, twists to its body, or teats (or all of the above). It was also represented as a rainbow (as it is among the Yezidis) or as a rainbow serpent (as it is among the Australian Aborigines) that encoded all energy with the seven colors, tones, etc. The Maya and others often referred to this septenary serpent as the Son of God who was born at the beginning of time from the union of the primal male/female principles manifesting as spiraling energy. From a geometrical perspective, this primal union created not only a spiral but a vesica pisces, the “eye” and “seed of life,” which became the “flower of life” and then kept multiplying to become eyes manifest all throughout the universe. These vesica pisces eyes represent the omniscience of the primal creator, such as Tawsi Melek. They were colored either green, or blue-green, the middle color that reflected the union of the male/female principles. Thus, the combination of the blue-green color produced a Son of God in the form of an all-seeing blue-green dragon (the word dragon is derived from all-seeing), a dragon-peacock, or simply a many-eyed peacock. He was the blue-green dragon creator of the Chinese and Quiche Maya, or he was the blue-green peacock of the Yezidis. But whatever his form, one of his principle homes was the seven stars Pleiades
[edit] External links
Murugan Bhakti Website
http://www.highgatehillmurugan.org/
Swami Sivananda's book on Lord Kartikeya; also available on PDF.
Skanda worship in Katirkamam, Sri Lanka
Kaumaram Murugan Info
Youtube videos praising Lord Muruga
[show]v • d • eFamous Murugan temples
Palani · Thiruchendur · Swamimalai · Thiruthani · Pazhamudircholai · Thiruparamkunram · Subramanya · Marudamalai · Sikkal · Vayalur · Viralimalai · Kunrakudy · Malai Mandir · Nallur · Batu Caves · Brickfields
[show]v • d • eHindu deities and texts
Goddesses Devi · Saraswati · Lakshmi · Sati · Parvati · Durga · Shakti · Kali · Sita · Radha · Mahavidya · Navadurga · Matrikas · more
Gods Deva · Brahma · Vishnu · Shiva · Rama · Krishna · Ganesha · Murugan · Hanuman · Indra · Surya · more
Texts Vedas · Upanishads · Puranas · Ramayana · Mahabharata · Bhagavad Gita
Hinduism · Hindu mythology · Indian epic poetry
Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/Murugan"
Categories: Regional Hindu gods | Tamil deities | War gods | Tutelary | Sri Lankan deities
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
"Subramanian" redirects here. For other uses, see Subramanian (disambiguation).
Murugan
Lord Murugan
God of War
Tamil script முருகன்
Affiliation Deva
Abode Kailasa
Weapon Bow, Vel
Consort Valli and Devayani
Mount Peacock
This box: view • talk • edit
Murugan or Murukaṇ (Tamil: முருகன், Malayalam: മുരുകന്) called Subrahmanya (Kannada: ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ,Telugu: సుబ్రమణ్య స్వామి) is a popular Hindu deity among Tamil Hindus, and is worshipped primarily in areas with Tamil influence, especially South India, Sri Lanka , Malaysia and Mauritius . But in Sri Lanka, Hindus as well as Buddhists revere a highly sacred Buddhist and Hindu shrine Katharagama temple (also in Sinhala "Katharagama Devalaya") dedicated to him and situated deep south in the country.[1]
Lord Murugan is more popular in South India compared to other parts of India.He is the God of war and the patron deity of the Tamil land (Tamil Nadu).[2] Like most Hindu deities, He is known by many other names, including Senthil, Saravaṇa, Kārttikeya (meaning 'son of Krittika' ), Arumugam or Shanmukha (meaning 'one with six faces'), Kumāra (meaning 'child or son'), Guha, Skanda (meaning 'that which is spilled or oozed, namely seed' in Sanskrit),[3] Subrahmaṇya, Vēlaṇ and Swaminatha.[4]
Contents [hide]
1 Historical development
1.1 Sangam literature
1.2 Sanskrit literature
1.3 Hindu epics
1.4 Vedas
1.5 Puranas
1.6 Divine legends
2 Symbolism
3 Worship through ages
3.1 In Tamil Nadu
3.2 Other parts of India
3.3 In Sri Lanka
4 The Yezidi Faith
5 Temples
6 See also
7 References
8 External links
[edit] Historical development
Coin of the Yaudheyas with depiction of KarttikeyaArchaelogical findings of pottery and relics in several places in Tamil Nadu, particularly in Adichanallur had ideographic inscriptions of this name and show signs that Murukan worship was prevalent at least as early as 10th century B.C, if not earlier.[5]
According to noted epigraphist Iravatham Mahadevan, the ideographs signify a brave warrior capable of killing evil demons to save the devoted.[6]
[edit] Sangam literature
Tolkappiyam, possibly the most ancient of the extant Sangam works, glorified Murugan, " the red god seated on the blue peacock, who is ever young and resplendent," as " the favoured god of the Tamils."[7]
The Sangam poetry divided space and Tamil land into five allegorical areas (tinai) and according to the Tirumurugarruppatai( circa 400-450 CE) attributed to the great Sangam poet Nakkiirar, Murugan was the presiding deity the Kurinci region (hilly area). (Tirumurugaruppatai is a deeply devotional poem included in the ten idylls (Pattupattu) of the age of the third Sangam).
Tamil Sangam Literature (early centuries CE) mentions Murugu as a nature spirit worshipped with animal sacrifices and associated with a non-Brahmanical priest known as a Velan, a name later used to refer to the deity himself. The worship of Murugu often occurred in the woods or in an open field, with no particular associated structure. The rituals practiced included the Veriyaattu, a form of ritual-trance-dancing, which is still a common part of Murugan worship in Tamil Nadu, Kerala and Malaysia. Murugu was believed to hold power over the chaotic and could be appeased by sacrifices and Veriyaattu to bring order and prosperity.
The other Sangam era works in Tamil that refer to Murugan in detail include the Paripaatal, the Akananuru and the Purananuru.One poem in the Paripaatal describes the veneration of Murugan thus:
We implore thee not for boons of enjoyment or wealth,
But for thy grace beatific, love and virtuous deeds.
According to the Tamil devotional work, Thiruppugazh, "Murugan never hesitates to come to the aid of a devotee when called upon in piety or distress". In another work Thirumurukkarrupatai, he is described described as a god of eternal youth; His face shines a myriad rays light and removes the darkness from this world.[8]
[edit] Sanskrit literature
Murugan slaying the demon SurapadmanThe references to Murugan in Sanskrit literature can be traced back to the first millennium BCE. There are references to Subrahmanya in Kautilya's Arthashastra, in the works of Patanjali, in Kalidasa's epic poem the Kumarasambhavam and in the Sanskrit drama Mricchakatika. The Kushanas, who governed from what is today Peshawar, and the Yaudheyas, a republican clan in the Punjab, struck coins bearing the image of Skanda. The deity was venerated also by the Ikshvakus, an Andhra dynasty, and the Guptas.[9] The worship of Kumāra was one of the six principal sects of Hinduism at the time of Adi Shankara. The Shanmata system propagated by him included this sect. In many Shiva and Devi temples of Tamil Nadu, Subrahmaṇya is installed on the left of the main deity.
Sati, the consort of Shiva immolated herself at the Daksha Yagna, which was later destroyed by Shiva. Sati was reborn as Uma, or Parvati the daughter of the mountain king Himavaan (the Himalayas). Shiva withdrew himself from the universe and engaged himself in yogic meditation in the Himalayas.[citation needed]
In the meanwhile, the demon Surapadman ravaged the earth and tormented its beings. It was realized by the gods that only the son born of Shiva could lead the gods to victory over Tarakasuran, Surapadman and their demon companions. They plotted with Kamadeva, to shoot a flower arrow at Shiva, as he sat in meditation, so as to make him fall in love with Parvati. When Kama aimed his arrow, Shiva opened his third eye and burned Kama to ashes instantly.[citation needed]
The sparks of the fiery seed of Shiva were unbearable; even the fire God Agni could not bear them; this fire was then transported by the river Ganga into the Saravana forest into a pond called the Saravana Poigai(located at mouths of river Ganga), where the sparks became six children. They were raised by the six Krittika or Kartika - the stars that make up the Pleiades, earning the name Karthikeya. Parvati combined these six babies into one with six faces, i.e. Shanmukha or Arumugan. Since he was born in the Saravana he was also called 'Saravanabhava.'[citation needed]
Murugan became the supreme general of the demi-gods then escorted the devas and led the army of the devas to victory against the demons. The six sites at which Karthikeya sojourned while leading his armies against Surapadman are Tiruttanikai, Swamimalai, Tiruvavinankudi (Palani), Pazhamudirsolai, Tirupparamkunram and Tiruchendur. All these sites have ancient temples glorified by the Tamil poems of Tirumurugaatruppadai of the Sangam period (circa the 3rd century CE).And these six sites collectively came to be known as "Arupadai Veedu" (Lang:Tamil), it means the six battle camps of the Lord.[citation needed]
[edit] Hindu epics
The first elaborate account of Karthikeya's origin occurs in the Mahabharata. In a complicated story, he is said to have been born from Agni and Svaha, after the latter impersonated the six of the seven wives of the Saptarishi (Seven Sages). The actual wives then become the Pleiades. Karthikeya is said to have been born to destroy the Asura Mahisha.[10] (In later mythology, Mahisha became the adversary of Durga.) Indra attacks Karthikeya as he sees the latter as a threat, until Shiva intervenes and makes Karthikeya the commander-in-chief of the army of the Devas. He is also married to Devasena, Indra's daughter. The origin of this marriage lies probably in the punning of 'Deva-sena-pati'.It can mean either lord of Devasena or Lord of the army(sena) of Devas.[citation needed]
The Ramayana version is closer to the stories told in the Puranas discussed below.
Raja Ravi Varma's impression
[edit] Vedas
The Atharva Veda describes Kumaran as 'Agnibhuh' or son of Agni, the fire god. The Satapatha Brahmana refers to him as the son of Rudra and the ninth form of Agni. The Taittiriya Aranyaka contains the Gayatri mantra for Shanmukha. The Chandogya Upanishad refers to Skanda as the "way that leads to wisdom". The Baudhayana Dharmasutra mentions Skanda as 'Mahasena' and 'Subrahmanya.' The Aranya Parva canto of the Mahabharata relates the legend of Kartikeya Skanda in considerable detail. The Skanda Purana is devoted to the narrative of Kartikeya.[11]
[edit] Puranas
Though slightly varying versions occur in the Puranas, they broadly follow the same pattern. By this period, the identification of Shiva/Rudra with Agni, that can be traced back to the Vedas and Brahmanas, had clearly made Karthikeya the son of Shiva.[citation needed]
The Skanda Purana narrates that Shiva first wed Dakshayani (also named Sati), the granddaughter of Brahma, and the daughter of Daksha. Daksha never liked Shiva, who, symbolizing destruction and detachment, begs for food, dances in a graveyard smeared with ashes, and has no possessions, not even good clothes for himself. Daksha publicly insults Shiva in a Yagna ceremony, and Dakshayani immolates herself. The Yagna is destroyed although protected by all the other Gods and the rishis. Taraka believed that, because Shiva is an ascetic and his earlier marriage was conducted with great difficulty, his remarriage was out of the question, hence his boon of being killed by Shiva's son alone would give him invincibility.[citation needed]
The Devas manage to get Shiva married to Parvati (who was Dakshayani, reborn), by making Manmatha (also known as Kama), the God of love awaken him from his penance, but Manmatha incurred the Lord's wrath indicated by the opening his third eye - "Netri Kann" , and being destroyed and resurrected. Shiva hands over his effulgence of the third eye used to destroy Manmatha to Agni, as he alone is capable of handling it until it becomes the desired offspring. But even Agni, tortured by its heat, hands it over to Ganga who in turn deposits it in a lake in a forest of reeds (shara). The child is finally born in this forest (vana) with six faces-eesanam, sathpurusham, vamadevam, agoram, sathyojatham and adhomugam. He is first spotted and cared for by six women representing the Pleiades - Kritika in Sanskrit. He thus gets named Karthikeya. As a young lad, he destroys Taraka. He is also called Kumara (Sanskrit for "youth").[citation needed]
[edit] Divine legends
Given that legends related to Murugan are recounted separately in several Hindu epics, some differences between the various versions are observed. Some Sanskrit epics and puranas indicate that he was the elder son of Shiva. This is suggested by the legend connected to his birth; the wedding of Shiva and Parvati being necessary for the birth of a child who would vanquish the demon Taraka. Also, Kartikeya is seen helping Shiva fight the newborn Ganesha, Shiva's other son, in the Shiva Purana. In the Ganapati Khandam of the Brahma Vaivarta Purana, he is seen as the elder son of Shiva and Ganesha as the younger. In South India, it is believed that he is the younger of the two. A Puranic story has Ganesha obtain a divine mango of knowledge from Narada winning a contest with Murugan. While Murugan speeds around the world thrice to win the contest for the mango, Ganesha circumambulates Shiva and Parvati thrice as an equivalent and is given the mango. After winning it, he offers to give the mango to his upset brother. After this event, Ganesha was considered the elder brother owing as a tribute to his wisdom.
In many traditions, Murugan is seen as a bachelor. Many of the major events in Murugan's life take place during his youth, and legends surrounding his birth are popular. This has encouraged the worship of Murugan as a child-God, very similar to the worship of the child Krishna in north India. Other traditions have him married to two wives, Valli and Devayani.
[edit] Symbolism
Kartikeya symbols are based on the weapons - Vel, the Divine Spear or Lance that He carries and His mount the peacock. He is sometimes depicted with many weapons including: a sword, a javelin, a mace, a discus and a bow although more usually he is depicted wielding a sakti or spear. This symbolizes His purification of human ills. His javelin is used to symbolize His far reaching protection, His discus symbolizes His knowledge of the truth, His mace represents His strength and His bow shows His ability to defeat all ills. His peacock mount symbolizes his destruction of the ego.
His six heads represent the six siddhis bestowed upon yogis over the course of their spiritual development. This corresponds to his role as the bestower of siddhis.
[edit] Worship through ages
[edit] In Tamil Nadu
Vel kavadi during Thaipusam in MalaysiaIn Tamil Nadu, Murugan has continued to be popular with all classes of society right since the Sangam age. This has led to more elaborate accounts of his mythology in the Tamil language, culminating in the Tamil version of Skanda Purana, called Kandha Purānam, written by Kacchiappa Sivachariyar (1350-1420 CE.) of Kumara Kottam in the city of Kanchipuram. (He was a scholar in Tamil and Sanskrit literature, and a votary of the Shaiva Siddhanta philosophy.)
He is married to two deities, Valli, a daughter of a tribal chief and Deivayanai (also called Devasena), the daughter of Indra. During His bachelorhood, Lord Murugan is also regarded as Kumaraswami (or Bachelor God), Kumara meaning a bachelor and Swami meaning God. Muruga rides a peacock and wields a bow in battle. The lance called Vel in Tamil is a weapon closely associated with him. The Vel was given to him by his mother, Parvati, and embodies her energy and power. The flag of his army depicts a rooster. In the war, the demon Soorapadman was split into two, and each half was granted a boon by Murugan. The halves, thus turned into the peacock (his mount) and the rooster.
Kavadi during Thaipusam in GermanyAs Muruga is worshipped predominantly in Tamil Nadu, many of his names are of Tamil origin. These include Senthil, the red or formidable one; Arumuga, the six-faced one; Guha and Maal-Marugan, the nephew of Vishnu.
Murugan is venerated throughout the Tamil year. There is a six day period of fast and prayer in the Tamil month of Aippasi known as the Skanda Shasti. He is worshipped at Thaipusam, celebrated by Tamil communities worldwide near the full moon of the Tamil month Thai. This commemorates the day he was given a Vel or lance by his mother in order to vanquish the demons. Vaikasi Visakam or the full moon of the Tamil month of Vaikasi signifies his birth. Each Tuesday of the Tamil month of Adi is also dedicated to the worship of Murugan. Tuesday in the Hindu tradition connotes Mangala, the god of planet Mars and war.
[edit] Other parts of India
Historically, Kartikeya enjoyed immense popularity in the Indian subcontinent. One of the major Puranas, the Skanda Purana is dedicated to him. In the Bhagavad-Gita (Ch.10, Verse 24), Krishna, while explaining his omnipresence, names the most perfect being, mortal or divine, in each of several categories. While doing so, he says: "Among generals, I am Skanda, the lord of war."
Lord Kartikeswar idol in OrissaKartikeya's presence in the religious and cultural sphere can be seen at least from the Gupta age. Two of the Gupta kings, Kumaragupta and Skandagupta, were named after him. He is seen in the Gupta sculptures and in the temples of Ellora and Elephanta. As the commander of the divine armies, he became the patron of the ruling classes. His youth, beauty and bravery was much celebrated in Sanskrit works like the Kathasaritsagara. Kalidasa made the birth of Kumara the subject of a lyrical epic, the Kumaarasambhavam.
In ancient India, Kartikeya was also regarded as the patron deity of thieves, as may be inferred from the Mrichchakatikam, a Sanskrit play by Shudraka, and in the Vetala-panchvimshati, a medieval collection of tales. This association is linked to the fact that Kartikeya had dug through the Krauncha mountain to kill the demon Taraka and his brothers (in the Mrichchakatikam, Sarivilaka prays to him before tunnelling into the hero's house).
However, Kartikeya's popularity in North India receded from the Middle Ages onwards, and his worship is today virtually unknown except in parts of Haryana. There is a very famous temple dedicated to Him in the town of Pehowa in Haryana and this temple is very well-known in the adjoining areas, especially because of the fact that women are not allowed anywhere close to it. Women stay away from this temple in Pehowa town of Haryana because this shrine celebrates the Brahmachari form of Kartikeya. Reminders of former devotions to him include a temple at Achaleshwar, near Batala in Punjab, and another temple of Skanda atop the Parvati hill in Pune, Maharashtra. Another vestige of his former popularity can be seen in Bengal, where he is worshipped during the Durga Puja festivities alongside Durga.
Lord Subramanya is the major deity among the Thiyyas of northern Kerala. Lord Subramanya is worshipped with utmost devotion in districts of Dakshina Kannada and Udupi in the state of Karnataka. Rituals like nagaradhane are unique to this region.
[edit] In Sri Lanka
Kartikeya or Murugan is adored by both Tamil Hindus and Sinhalese Buddhists in Sri Lanka. Numerous temples exist throughout the island. He is a favorite deity of the common folk everywhere and it is said he never hesitates to come to the aid of a devotee when called upon.
In the deeply Sinhalese south of Sri Lanka, Kartikeya is worshipped at the temple in Kataragama (Kathirkamam), where he is known as Katragama Deviyo (Lord of Katragama) or Kathiravel. This temple is next to an old Buddhist place of worship. Local legend holds that Lord Murugan alighted in Kataragama and was smitten by Valli, one of the local aboriginal lasses. After a courtship, they were married. This event is taken to signify that Lord Murugan is accessible to all who worship and love him, regardless of their birth or heritage. The Nallur Kandaswamy temple, the Maviddapuram temple and the Sella channithy temple near Valvettiturai are the three foremost Murukan temples in Jaffna. The Chitravelautha temple in Verukal on the border between Trincomalee and Batticaloa is also noteworthy as is the Mandur Kandaswamy temple in Batticaloa. The late medieval-era temple of the tooth in Kandy, dedicated to the tooth relic of the Buddha, has a Kataragama deiyo shrine adjacent to it dedicated to the veneration of Skanda in the Sinhalese tradition.
[edit] The Yezidi Faith
The Yezidis claim Indian origin and consider the Hindus’ manifestation of Tawûsê Melek, Lord Murugan, thus to be naturally very close to the Peacock Angel of the Yezidis.[12]
The Yezidi are primarily Kurdish speaking, and most live in the Mosul region of northern Iraq. There are traditional communities in Transcaucasia, Armenia, Turkey and Syria.
[edit] Temples
Murugan Icons carried in procession during Thaipusam at Batu CavesThe main temples of Murugan are located in Southern Tamil Nadu. They include the Aru Padaiveedu (six houses- rather, military camps in his campaign against demon) - Thiruchendur, Swamimalai, Pazhamudircholai, Thirupparangunram, Palani (Pazhani), Thiruthani - and other important shrines like Mayilam, Sikkal, Marudamalai, Kundrathur, Vadapalani, Kandakottam, Vallakottai, Vayalur, Thirumalaikoil, Vella Kovil, Kukke Subramanya. Malai Mandir, a prominent and popular temple complex in Delhi, is one of the few dedicated to Murugan in all of North India apart from the famous Pehowa temple in Haryana.
There are innumerable temples dedicated to Lord Subramanya in Kerala. Amongst them , the most important ones are Subramanya temple in Haripad, Udayanapuram Subrahmanya Swamy temple in Kottayam.
The key temples in Sri Lanka include the sylvan shrine in Kataragama / (Kadirgamam), or Kathirkamam in the deep south, the temple in Tirukovil in the east, the shrine in Embekke in the Kandyan region and the famed Nallur Kandaswamy temple in Jaffna.
There are several temples dedicated to Murugan in Malaysia, the most famous being the Batu Caves near Kuala Lumpur. There is a 42.7m high statue of Lord Murugan at the entrance to the Batu Caves, which is the largest Murugan statue in the world.
Sri Thendayuthapani Temple in Tank Road, Singapore is a major Hindu temple where each year the Thaipusam festival takes place with devotees of Lord Muruga carry Kavadis seeking penance and blessings of the Lord.
In United kingdom, Highgate Hill Murugan temple is one of the oldest and most famous.
In Australia, Sydney Murugan temple in Parramatta (Mays Hill) is a major Hindu temple for all Australian Hindus.
[edit] See also
Skanda (Buddhism)
Skanda Purana
Kataragama
Katirkamam (Hindu temple)
Kukke Subramanya Temple
Matrika
Kali
[edit] References
^ Muruga in Sangam literature
^ Mailam a Muruga Temple in the Cross Roads
^ "Rare Sri Lankan idol recovered". BBC News. 11 June 2008. http://www.bbc.co.uk/sinhala/news/story/2008/06/080611_muruga.shtml.
^ Cage of Freedom By Andrew C. Willford
^ Clothey p.49 Skanda is derived from the verb skanḍr meaning "to attack, leap, rise, fall, be spilled, ooze"
^ Many Faces of Murakan: The History and Meaning of a South Indian God By Fred W. Clothey p.1 [1]
^ International Journal of Dravidian Linguistics By University of Kerala Dept. of Linguistics
^ "Muruga in Indus Script" - a note by the renowned epigraphist, Iravatham Mahadevan
^ Kanchan Sinha, Kartikeya in Indian art and literature, 1979,Delhi: Sundeep Prakashan.
^ The Smile of Murugan on Tamil Literature of South India By Kamil Zvelebil
^ Ratna Navaratnam ; Karttikeya, the divine child:the Hindu testament of wisdom published in 1973 by the Bharatiya Vidya Bhavan
^ Mahabharata, Aranyaka Parva, Section 230 of the vulgate translated by Kisari Mohan Ganguli (1883-1896)
^ Ratna Navaratnam ; Karttikeya, the divine child:the Hindu testament of wisdom published in 1973 by the Bharatiya Vidya Bhavan
^ http://www.yeziditruth.org/the_peacock_angel
Since the Yezidis originated in India, the Hindus’ manifestation of Tawsi Melek is naturally very close to the Peacock Angel of the Yezidis. The Hindus know Tawsi Melek as Murugan, the legendary son of Shiva and Shakti. Among his numerous alternate titles are Skanda, Sanat Kumara, Karttikeya, and Subramaniya Swami. Like the Yezidis Tawsi Melek, the Hindu Murugan is the king of the universe and moves through his domain as a young boy astride a peacock, or simply as a peacock. Similar to the Peacock Angel, Murugan’s sacred animals include not only the peacock but also the snake and the cock. The snake denotes that the essence of Murugan is pure energy (energy moves as a serpent spiral) and the cock denotes his affiliation as a solar deity. Murugan or Tawsi Melek are names for the cosmic energy that created the universe out of itself, as well as the savior who, like the cock, heralds the end of humanity’s darkness. Murugan’s identity as one of seven angelic beings is manifest within some Hindu scriptures that refer to him as Sanat Kumara, the leader of the Seven Kumaras. These Kumaras are portrayed as brothers who assisted Sanat Kumara in the creation of the Earth and the enlightenment of humankind. According to the Puranas, the ancient legends of India, the Kumaras were the first to teach humanity the path to enlightenment. Another heptad association with Murugan is the asterism of the Pleiades. One of Murugan’s names is Karttikeya, which is derived from Krittika, a Hindu name for the Pleiades. According to legend, when Karttikeya was first born on Earth he possessed seven heads, one for each star of the Pleiades, but he lost one of them and so now he has six. Thus, more than simply reflecting the Pleiades, Murugan is the Pleiades. In metaphysics it is believed that our Solar System rotates around the Pleiades, and that the asterism is a special point of creation for our local galaxy. High frequency energy from a more refined universe is channeled through the Pleiades, specifically the star Alcyone, which then encodes it with a specific shape and destiny it will assume in our three dimensional universe. Because of its unique function of feeding and nurturing our galaxy, the Maya referred to the Pleiades as the “teats of the rattlesnake.” In agreement with many ancient cultures, the Maya maintained that the creator of the universe was a serpent, snake, or dragon which possessed a septenary nature. They therefore portrayed it with seven heads, tails, twists to its body, or teats (or all of the above). It was also represented as a rainbow (as it is among the Yezidis) or as a rainbow serpent (as it is among the Australian Aborigines) that encoded all energy with the seven colors, tones, etc. The Maya and others often referred to this septenary serpent as the Son of God who was born at the beginning of time from the union of the primal male/female principles manifesting as spiraling energy. From a geometrical perspective, this primal union created not only a spiral but a vesica pisces, the “eye” and “seed of life,” which became the “flower of life” and then kept multiplying to become eyes manifest all throughout the universe. These vesica pisces eyes represent the omniscience of the primal creator, such as Tawsi Melek. They were colored either green, or blue-green, the middle color that reflected the union of the male/female principles. Thus, the combination of the blue-green color produced a Son of God in the form of an all-seeing blue-green dragon (the word dragon is derived from all-seeing), a dragon-peacock, or simply a many-eyed peacock. He was the blue-green dragon creator of the Chinese and Quiche Maya, or he was the blue-green peacock of the Yezidis. But whatever his form, one of his principle homes was the seven stars Pleiades
[edit] External links
Murugan Bhakti Website
http://www.highgatehillmurugan.org/
Swami Sivananda's book on Lord Kartikeya; also available on PDF.
Skanda worship in Katirkamam, Sri Lanka
Kaumaram Murugan Info
Youtube videos praising Lord Muruga
[show]v • d • eFamous Murugan temples
Palani · Thiruchendur · Swamimalai · Thiruthani · Pazhamudircholai · Thiruparamkunram · Subramanya · Marudamalai · Sikkal · Vayalur · Viralimalai · Kunrakudy · Malai Mandir · Nallur · Batu Caves · Brickfields
[show]v • d • eHindu deities and texts
Goddesses Devi · Saraswati · Lakshmi · Sati · Parvati · Durga · Shakti · Kali · Sita · Radha · Mahavidya · Navadurga · Matrikas · more
Gods Deva · Brahma · Vishnu · Shiva · Rama · Krishna · Ganesha · Murugan · Hanuman · Indra · Surya · more
Texts Vedas · Upanishads · Puranas · Ramayana · Mahabharata · Bhagavad Gita
Hinduism · Hindu mythology · Indian epic poetry
Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/Murugan"
Categories: Regional Hindu gods | Tamil deities | War gods | Tutelary | Sri Lankan deities
Subscribe to:
Posts (Atom)
